Het coronavirus heeft zijn intrede gedaan. Hoewel dit voor elk van ons nieuw is en, ook voor mij, de nodige onzekerheid met zich meebrengt, kan ik volgend gevoel niet van mij afschudden.
Het gevoel dat het coronavirus op grote schaal komt verkondigen wat burn-out onze maatschappij al geruime tijd probeert duidelijk te maken. En eindelijk wordt er ook geluisterd!
Logge systemen, waarvan verwacht werd dat ze jaren nodig hadden om te kunnen veranderen, passen in 1-2-3 hun beleid aan. Het stemt mij hoopvol dat we op weg zijn naar een nieuwe manier van leven en werken. Naar een maatschappij die gestoeld is op nieuwe waarden.
Enkele daarvan licht ik graag toe in deze blog.
"Chaos is nodig om te reorganiseren naar een hogere orde." Katrien Van Geystelen
1. Gezonde zelfzorg + luisteren naar je lichaam
Als je vroeger met griepachtige symptomen ging werken, werd je bijna als een held aanschouwd. Nu wordt massaal opgeroepen om bij de minste gezondheidsklachten thuis te blijven. Eigenlijk is dat niet meer dan normaal. Je gezondheid is van veel meer waarde dan je loonbrief. Het coronavirus leert ons eindelijk de signalen van ons lichaam te (respect)eren. Het leert ons ook dat zorgen voor jezelf gelijk staat aan zorgen voor anderen.
2. Kinderen laten spelen
Normaal zou rond deze tijd van het jaar het leerplan nog in allerijl worden afgewerkt omdat het einde van het schooljaar in zicht komt. In plaats daarvan werden de lessen geschrapt en gingen veel scholen dicht. Kinderen krijgen weer de tijd en ruimte om kind te zijn en worden gestimuleerd om te spelen. Ouders gaan weer met hun kinderen rond de tafel zitten om hen te helpen met hun taken en leerstof. Waardoor de druk op de onder hevige stress staande leerkrachten afneemt.
3. Tijd maken voor wie echt telt
'Probeer het contact met anderen zoveel mogelijk te vermijden' luidt het advies. Binnenkort zitten we misschien zelfs helemaal in lockdown. Plots weet je daardoor wie echt belangrijk voor je is. En neem je de aanwezigheid van deze personen in je leven niet langer vanzelfsprekend. We nemen massaal onze telefoons om te bellen naar onze vrienden en geliefden. Gewoon om te horen hoe het met hen gaat. Laten we, van zodra het risico op besmetting is geweken, de prioriteiten in onze agenda's herschikken en bewust tijd vrij maken voor wie echt telt.
4. Creatieve oplossingen en solidaire initiatieven
Een crisis stimuleert niet alleen de creativiteit van mensen, maar ook de solidariteit. Het coronavirus toont ons heel duidelijk hoe we allemaal met elkaar verbonden zijn, over landsgrenzen, nationaliteiten en statussen heen. De 'elk voor zich' mentaliteit verschuift hierdoor naar de achtergrond en het 'We are all in this together' gevoel komt tevoorschijn. Op slechts een paar dagen tijd zag ik via social media het ene na het andere verbindende en belangeloze initiatief verschijnen.
Ook bedrijven wijken af van hun starre regels, meer en meer mensen kunnen plots wel van thuis uit of online werken. Terwijl dat voorheen onmogelijk leek. Waardoor ze meer tijd over hebben (omdat die bijvoorbeeld niet in de file wordt doorgebracht) om met hun naasten te spenderen. Waar een wil is is een weg, zoveel is duidelijk. Hopelijk wordt deze trend verder doorgetrokken.
Anderen maken voor het eerst in hun leven kennis met een gevoel van 'verveling' omdat ze verplicht het werk hebben moeten neerleggen. Ze worden uitgenodigd om op zoek te gaan naar activiteiten die hun plezier en vervulling brengen. Om met andere woorden weer te connecteren met zichzelf.
5. Een relatie met jezelf opbouwen
Uitgaansgelegenheden zoals restaurants, café's en bioscopen zijn dicht, net zoals sportclubs en attractieparken. Alle indoor- en outdoorevenementen zijn gecanceld. Kortom: we kunnen nergens meer in wegvluchten. We zitten helemaal met onszelf opgescheept. Heel confronterend vond ik dat, tijdens mijn burn-out, want ik vond mezelf toen niet zo'n fijn gezelschap. Het vormde de aanleiding om mezelf met oprechte interesse te leren kennen, om een diepgaande relatie met mezelf op te bouwen. Waardoor ik steeds meer vanuit mijn ware zelf ben gaan leven en mijn eigen gezelschap ben gaan waarderen. Wat bovendien ook mijn relaties met anderen ten goede kwam.
Conclusie: Een tijd van crisis is een tijd van kans. Waar een burn-out je op persoonlijk niveau een kans tot transformatie aanreikt, doet het coronavirus dat nu op collectief niveau. Laten we alsjeblieft massaal deze kans met beide handen grijpen!