Je innerlijke seizoenen (en hoe die kunnen afwijken van de seizoenen in de natuur)

ethan-robertson-SYx3UCHZJlo-unsplash.jpg

Je leest het momenteel overal, de winter is een tijd van verdiepen, verstillen, reflecteren en rusten. Dat is ook zo. Alleen is het niet omdat het op dit moment in de natuur winter is, dat het ook in jezelf winter is.

Misschien vertoef je wel in een compleet ander innerlijk seizoen, zoals de zomer. Waarin je juist wordt opgeroepen om actie te ondernemen, je ideeën in de praktijk te brengen en je te richten op de buitenwereld.

Een heel verschil dus!

Hoe kan je nu weten in welk innerlijk seizoen je momenteel verkeert? Dat lees je in deze blog.

Je innerlijke winter

Je innerlijke winter volgt op een fase waarin je (veel) verlies hebt geleden. Dat verlies kan zich op verschillende levensterreinen situeren: verlies van een rol, een job, een geliefde, een woonplaats, een ideaalbeeld, een zelfbeeld, een relatie, je gezondheid… etc. Het verlies gaat naast pijn vooral gepaard met onzekerheid. Je weet waarvan je afscheid hebt genomen, maar je weet nog niet wat ervoor in de plaats komt.

Het is de fase waarin je het allemaal niet meer weet en je levensvreugde en -energie op een zeer laag pitje staan. Mijn voorbije winterfase gaf mij bijvoorbeeld heel sterk het gevoel dat ik hervallen was in een burn-out.

Je innerlijke lente

Net zoals in de natuur, volgt na de winter altijd de lente. Je innerlijke lente wordt gekenmerkt door nieuwe verlangens, ideeën en inzichten. Je voelt je geïnspireerd om iets te ondernemen. De onzekerheid verdwijnt en er komt een gevoel van richting voor in de plaats.

Na het verlies wordt het nieuwe stilaan zichtbaar. Je hakt knopen, maakt beslissingen en treft voorbereidingen voor het vinden van een nieuwe partner, job, woonplaats… of voor het waarmaken van je droom.

Je voelt je als herboren en leeft met vreugdevolle verwachting. De vernieuwde versie van jezelf ontluikt zich, wat af en toe gepaard gaat met groeipijnen zoals twijfels en angsten. Zich vaak uitend in zelfsaboterend gedrag (zie het verstopte trechter syndroom).

Je innerlijke zomer

Je innerlijke zomer is de tijd van de daad bij het woord voegen, van in de actiemodus vertoeven. Buiten schijnt de zon, binnenin voel jij je vol vuur!

Je geniet volop van het nieuwe dat nu in je leven aanwezig is. Gepassioneerd werk je verder aan het waarmaken van de intenties die je in de lente voor jezelf hebt gesteld.

Net zoals de natuur, sta je volop in bloei, ervaar je de volheid van het leven en treed je naar buiten met je nieuwe ik!

Je innerlijke herfst

In de herfst pluk je de vruchten van je harde werk en mag je gaan oogsten alias ontvangen! Je ervaart waardering om wat je hebt bereikt, zowel door jezelf als door anderen. Het leven beloont je, je beleeft (een vorm van) succes.

Tegelijkertijd is het de fase van loslaten en afscheid nemen. Er treedt opnieuw verlies op. Je dient bepaalde vormen, structuren, mensen of rollen los te laten. Bepaalde levensterreinen lijken plots niet meer te kloppen.

Deze tegenstrijdigheid kan ervoor zorgen dat je innerlijke herfst een fase is van grote verwarring en chaos. Maar ook van persoonlijke crisis en trauma.

De herfst werpt namelijk telkens een nieuwe levensles op je pad, die vaak erg pijnlijk is. Maar ook een levensles die je helpt om in een grotere versie van jezelf en je realiteit te stappen en een nieuwe laag van je potentieel aan te boren. Wij mensen zijn immers het meest geneigd om te leren en veranderen wanneer we ongemak ervaren.

Opnieuw winter

De crisis of verliessituatie die tijdens de herfst op je pad kwam, nodigt je uit om te reflecteren en verdiepen. Om net als de natuur in je eigen wortels te duiken.

Tegelijkertijd word je opgeroepen om te gaan rusten en verstillen. Om schuldvrij te ontspannen. Je hebt er immers drie seizoenen van hard werken opzitten!

Het is erg belangrijk om je innerlijke winter alle tijd te gunnen die het nodig heeft, die jij nodig hebt. Het vormt immers de basis van een nieuwe levenscyclus.

Tijdens mijn burn-out (alias mijn innerlijke winter) ben ik een jaar thuisgebleven. Door mezelf die tijd te gunnen legde ik onbewust het fundament voor de vijf jaren die daarop volgden. Waarin ik door de lente, zomer en herfst ging, zoals je kon lezen in deze blog.

Ik gun je van harte de verbinding met je eigen natuur toe!