Toen ik afgelopen zomer terugkeerde uit Spanje, moest ik niet alleen op zoek naar een nieuwe woonplaats, maar ook naar een nieuw aanbod.
Op de Surf Your Way Out weken na, schrapte ik alle reizen en weekends uit mijn aanbod. Met als gevolg dat er bijna niets overbleef.
Dat was best beangstigend, want ik wist totaal niet wat ervoor in de plaats zou komen. En dus ook niet hoe ik de maanden daarop mijn inkomen zou gaan verdienen.
De seizoenen respecteren
Ik zou kunnen gewacht hebben om alles te schrappen tot wanneer mijn nieuw aanbod duidelijk was. Maar zo werkt het niet, althans niet voor mij als zijnsondernemer.
Voor mij werkt het net zoals de seizoenen in de natuur. In de herfst sterven dingen af, in de winter is er leegte zodat er in de lente nieuwe bloei kan ontstaan.
Alias: vooraleer het nieuwe kan komen, moet er ruimte zijn!
Dat zei ik recent ook tegen iemand uit mijn netwerk in Zeeland die prachtige ruimtes ter beschikking heeft die ze een nieuwe bestemming wil geven. Wat deze nieuwe bestemming wordt, is haar echter nog niet duidelijk. En dat kan ook niet, want in de ruimtes staan momenteel nog floating tanks (die recent te koop werden gezet). Eerst dienen de ruimtes vrij te worden gemaakt, vooraleer de nieuwe bestemming kan arriveren. Zo werkt het.
Ruimte maken in jezelf
En weet je, zo werkt het ook IN onszelf.
Belemmerende overtuigingen, gestagneerde emoties, stress & spanningen, deze dingen worden allemaal opgeslagen in ons lichaam, waar ze LETTERLIJK ruimte innemen in onze cellen. Voornamelijk in onze buikregio, wat ik je 'innerlijke bron' noem (in het RIA-stromingsmodel ziet die er zo uit).
Het vasthouden van deze zaken, wat veelal onbewust gebeurt, zorgt ervoor dat de stroming wordt belemmerd. En laat dat nu net mijn thema zijn!
Innerlijk opschoningsproces
In alles wat ik doe bouw ik verder op mijn eigen ervaring (typisch voor een zijnsondernemer) en daar neem ik je graag even in mee.
Met het opruimen van onbewuste belemmerende overtuigingen ben ik al ettelijke jaren bezig. Meer bepaald sinds 2014 toen, tijdens mijn burn-out, psych-k en ho'oponopono op mijn pad kwamen. Sedertdien deel van mijn dagelijkse toolkit, wat een wezenlijk verschil maakt in mijn leven.
Tot ik voorjaar 2018 opnieuw vast kwam te zitten, muurvast. Al een paar maanden leefde ik compleet afgesneden van mijn gevoelens. Iets dat ik pas in de gaten kreeg toen mijn relatie afsprong en alles wat ik aan emoties had onderdrukt, er plots in alle hevigheid uitkwam!
De fase die daarop volgde was één van de meest afschuwelijke uit mijn hele leven. Ik voelde zulke diepe, rauwe, allesverslindende emotionele pijn dat ik met momenten dacht ‘het hoeft voor mij niet meer’. Ik voelde zo'n intens verdriet dat het leek alsof ik mezelf leeg huilde.
En dat is wat ik letterlijk deed, besefte ik achteraf! Want wat er op dat moment onbewust plaatsvond, was een innerlijk opschoningsproces. Door alles wat gevoeld wilde worden te doorvoelen en mijn tranen de vrije loop te laten, bracht ik de stroming in mezelf weer op gang.
Eigenlijk is alles sindsdien veranderd.
Ik ervaar het leven nu zoals Stuart Wilde het omschrijft:
'Life was never meant to be a struggle,
Just a gentle progression
from one point to another,
much like walking through a valley
on a sunny day.’
Energie in beweging brengen
Dit bleek echter slechts het eerste omslagpunt te zijn. Na dit emotioneel omslagpunt, volgde najaar 2019 ook nog een lichamelijk omslagpunt tijdens mijn opleiding tot Wataflow facilitator. Waar ik deze ervaring had:
'Op de voorlaatste dag gaf de trainer mij een Wataflow sessie in de zee. Hoewel ik het normaal heerlijk vind om in en onder water te zijn, maakte deze sessie me zowel letterlijk als figuurlijk misselijk. Ondanks mijn grote weerstand om de controle los te laten, voelde ik heel sterk 'Er wil hier iets gebeuren!'.
En ja hoor, na afloop van de sessie begon mijn lichaam oncontroleerbaar te trillen, wel drie kwartier lang lag ik zo op het strand. Het was onstopbaar. Trillen is een teken van stress en spanning loslaten, het wordt zelfs ingezet als traumatherapie. Dus ik wist dat ik me geen zorgen moest maken, dat het trillen vanzelf wel zou stoppen eens het loslaatproces klaar was.'
'Door te trillen breng je de stagnerende, kleverige energie in beweging, veeg je je energiebanen schoon en kom je op een aangename, evenwichtige manier in harmonie met het veld waarin je leeft'. Las ik in het boek ‘Verhoog je trillingsfrequentie’. Dit kan ik alleen maar beamen! Er is zoveel lichtheid en moeiteloosheid in mijn leven gekomen, dat ik me elke dag voel overflowen van pure dankbaarheid. Het is mijn wens dat iedereen dit mag ervaren.